Deze research onderzoekt de situatie van de Salvadoranen die sinds 2015 vrijwillig of onder dwang naar het land zijn teruggekeerd.
De gebruikte bronnen zijn hoofdzakelijk afkomstig uit gespecialiseerde rapporten, de Latijns-Amerikaanse pers, (inter)nationale instanties of uit de academische wereld. Cedoca raadpleegde ook experten.
Volgens de geraadpleegde bronnen is de hoofdreden voor de emigratie vanuit El Salvador het gebrek aan economische opportuniteiten.
De migratiestromen gaan voornamelijk richting Mexico en de Verenigde Staten. De stroom naar de Verenigde Staten vertraagde sinds 2009 wegens de voortdurende uitwijzingen. In 2018 werden ongeveer 26.500 Salvadoranen uitgewezen naar El Salvador. Tussen 2015 en eind mei 2019 zijn er vanuit België geen gedwongen terugkeren geweest maar 22 vrijwillige terugkeren.
De IOM, het UNHCR en het UNDP startten in april 2018 een programma voor professionele integratie en psychosociale steun voor Salvadoranen die terugkeren naar het land.
De Amerikaanse overheid probeert de tijdelijke bescherming en de financiële hulp aan de landen van de Noordelijke Driehoek op te schorten.
De Salvadoranen die vóór hun vertrek veiligheidsproblemen hadden, werden volgens de bronnen bij hun terugkeer slachtoffer van misdaden, interne ontheemding, afpersing, mishandeling, bedreigingen van hun leven en fysieke integriteit, beperkingen van hun persoonlijke vrijheid, moordpogingen, verkrachting of een lid van hun familie werd vermoord.
De Salvadoranen die vóór hun vertrek geen veiligheidsproblemen hadden of van wie de bronnen niet verduidelijken wat hun situatie was vóór hun vertrek uit het land, konden bij hun terugkeer geen problemen hebben of een of meerdere van de volgende problemen hebben: agressie, discriminatie, afpersing, intimidatie door de politie, bedreigingen, moord, ontheemding, rekrutering door de gangs, stigmatisering, verkrachting (persoonlijk of van een familielid) en/of geweld.
Beleid
Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.
Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.
Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.
Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.