De veiligheidssituatie in de Koerdische Autonome Regio

Englisch

Deze COI Focus maakt een stand van zaken op van de veiligheidssituatie in de Noord-Iraakse provincies onder officiële controle van de Koerdische Regionale Regering (KRG), de zogenaamde Koerdische Autonome Regio (KAR). Deze regio bestaat uit de provincies Erbil, Suleimaniya en Dohuk.

Dit rapport is een update van het gelijknamige document dat dateert van 14 maart 2018 en het Iraq Security Situation Report van het European Asylum Support Office (EASO) dd. maart 2019. Het onderzoek liep tot 30 september 2019.

De veiligheidssituatie in de Koerdische Autonome Regio (KAR) is significant beter dan deze in Centraal-Irak, zo blijkt uit de geraadpleegde bronnen. De regio kent een zekere mate van stabiliteit, sociale cohesie en efficiënt optredende veiligheidsdiensten. In de verslagperiode bleef de veiligheidssituatie stabiel. Daar waar de naburige Iraakse provincies door geweld werden getekend, bleef de KAR grotendeels vrij van geweld. Het militaire geweld in de Centraal-Iraakse provincies Ninewa, Kirkuk en Diyala had weinig effect op de veiligheidssituatie in de KAR. De grens met Centraal-Irak blijft streng bewaakt door de peshmerga.

Het Koerdische onafhankelijkheidsreferendum (25 september 2017) brak de KRG en de Koerdische bevolking zuur op. Het Iraakse leger en PMU verdreven als reactie hierop de Koerdische troepen uit Kirkuk en de betwiste gebieden onder Koerdische controle. De KRG verloor hiermee bij benadering 30 % van zijn de facto grondgebied en een groot deel van zijn olie-inkomsten. Daarmee is het politieke landschap van de Iraakse Koerden volledig door elkaar geschud. De regio kampt met een machtsstrijd tussen de Koerdische partijen alsook een economische crisis. De KDP en PUK slaagden er niettemin in een politiek akkoord te tekenen, samen een regering te vormen en een relatieve mate van stabiliteit te bewaren.

De voorbije twee jaar was sprake van één grote en een drietal kleinere aanslagen van IS op overheidsdoelwitten in de KAR. Hierbij lieten volgens de geraadpleegde bronnen twee ambtenaren, drie peshmerga en een burger het leven.

Sinds 2018 voerde het Turkse leger de luchtaanvallen op PKK-doelwitten significant op. Het voerde wekelijkse luchtaanvallen uit op PKK-doelwitten in de noordelijke grensregio’s van Dohuk, Erbil en Suleimaniya. Het betreft de grootste en langstdurende Turkse operatie in Irak tot op heden. De Turkse offensieven bestaan voornamelijk uit gerichte luchtbombardementen op PKK-basissen in bergachtig en dunbevolkt grensgebied met Turkije. Hierbij worden echter ook naburige Koerdische dorpen getroffen. De grensregio’s in de gebieden Qandil, Metina, Amedi, Sidekan, Choman, Soran, Shiladeza, Avasin/Basyan en Hakurk blijken het meest geviseerd. In 2018 vielen hierbij, zo blijkt uit analyse van de verschillende bronnen, naar schatting zeventien burgerdoden. In 2019 (tot eind september 2019) waren dit er naar schatting elf.

Daarnaast vinden Iraanse raket-, artillerie- en drone-aanvallen op KDPI-doelwitten in de Noord-Iraakse grensregio plaats in de strijd tegen Iraans-Koerdische rebellen. Hierbij kwamen in 2018 een vijftiental partijleden om. In juli 2019 zouden drie burgerdoden gevallen zijn.

Voor 2018 meldt de Koerdische overheid 35 slachtoffers van landmijnen, waarvan 21 doden en 14 zwaargewonden.

Policy

As a result of an increase in violence and terrorist acts, the security and human rights situation in Iraq has deteriorated since 2013 and further escalated with the ground offensive that IS launched in June 2014. This has led to a bloody internal armed conflict. Citizens are being targeted by the conflicting parties for ethnic, religious or political reasons. In 2015, the military pressure on IS increased and the Iraqi Security Forces, backed by Shia militias and the Peshmerga, recaptured some areas from it. In 2016, IS lost more ground to government forces. The recapture of IS-controlled areas has clearly led to an improvement in the general security situation in Iraq. In 2017, violence continued to decrease in Baghdad.

The available information shows that there are still significant differences in the level of violence and the impact of the IS ground offensive according to the region considered. These strong regional variations characterise the security and human rights situation in Iraq. This means concretely that the situation in Central Iraq is different from the situation in South Iraq and the Kurdish Autonomous Region.

Land: 
Irak